۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۳, سه‌شنبه

نامه پان ایرانیسم شماره 13 سرور مصطفی بادکوبه ای چامه سرای پان ایرانیست بازداشت شد


نامه پان ایرانیسم
هواداران پان ایرانیسم در برون مرز
(سازمان پان ایرانیست)
دوره ۲، شماره ۱۴ - دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۲ مه‌ ۲۰۱۱
ایرانی بودن مقوله فرهنگی است، نه نژادی، دینی و زبانی. هنگامیکه ایران زمین با شاهنشاهی هخامنشی شکل گرفت ما در آن، مردمانی با زبانها، نژادها و دینهای گوناگون میبینیم. پایه های ایران ما اینچنین ریخته شده است. بنابراین ما نیز با اندیشه ای حرکت کردیم که همه اقوام ایران بزرگ را در خود جای دهد.
"پندار" از حزب پان ایرانیست
درود بر ایراندوستان گرامی‌،
مطالب زیر تقدیم میشوند:
- سرور مصطفی بادکوبه ای چامه سرای پان ایرانیست بازداشت شد
-  سخنرانی‌ دکتر ژاله آموزگار در انجمن جهانی‌ ایرانشناسی
- بیانیه ی چهار تن از ملی گرایان زندانی در پیرامون حوادث بحرین
- ماشین سرکوب و یاغی گریهای آل سعود بر علیه مردم منطقه باید مهار شود!
بیانیۀ جمعی از دانشگاهیان و فعالان فرهنگی در دفاع از قیام مردم آزادۀ بحرین -
پاینده ایران
هواداران پان ایرانیسم در برون مرز
***
سرور مصطفی بادکوبه ای چامه سرای پان ایرانیست بازداشت شد
چندی است مصطفی بادکوبه ای در بازداشت نیروهای امنیتی بسرمیبرد. وی که با اشعار میهن پرستانه خود همواره محافل ادبی را به نام ایران آذین میکرد چندی است توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل گردیده است.
مصطفی بادکوبه ای که مدتی تلفن همراهش خاموش گشته و صفحه فیس بوکش نیز بروز نمی شود در اشعار خود همواره رخدادها و تحولات جاری کشور را مورد اشاره قرار می داد .
به گزارش سایت جرس ؛ ماموران امنیتی اواخر سال ۸۹ صبح زود به خانه ی مصطفی بادکوبه ای هجوم برده و وسایل شخصی وی را به همراه خود بردند.در مورد وضعیت مصطفی بادکوبه ای و اینکه آیا او نیز مورد بازجویی های متوالی قرار گرفته است خبری در دست نیست اما فروردین ماه امسال ماموران بار دیگر به منزل آقای بادکوبه ای رفته و او را در منزل شخصی اش بازداشت کردند.تا کنون چندین بار خانواده این شاعر در محل دادگاه حضور یافته و خواستار روشن شدن وضیعت این شاعر شده اند که متاسفانه پاسخ روشنی دریافت نکرده اند و در نگرانی شدید نسبت به چگونگی وضیعت و حال این شاعر در بند به سر می برند.
گفتنی است در همان ایام ، مشابه همین اتفاق برای هیلا صدیقی شاعر جوان منتقد نیز رخ داده بود که ماموران امنیتی با هجوم به منزل این شاعر تمامی وسائل شخصی وی را ضبط کرده و پس از آن بارها او را مورد بازجویی قرار دادند.
***
-  سخنرانی‌ دکتر ژاله آموزگار در انجمن جهانی‌ ایرانشناسی
***
 بیانیه ی چهار تن از ملی گرایان زندانی در پیرامون حوادث بحرین
کمیته مدافعان حقوق بشر ایران : ابوالفضل عابدینی، شاهین زینعلی، پیمان عارف، حسین رونقی ملکی ، ۴ زندانی سیاسی بند ۳۵۰اوین، طی بیانیه ای مشترک ضمن اعتراض به سکوت دولت ایران در خصوص مظالم روا داشته شده بر اقلیت ایرانی الاصل ساکن بحرین، دولت ایران را به دلیل کارنامه غیر قابل دفاع خویش در قبال شهروندان خود، امکان دفاع و حمایت از جنبش دموکراسی خواهانه بحرین فاقد صلاحیت جهت احقاق حقوق ملت بحرین دانستند.
متن کامل این بیانیه مشترک که لحظاتی پیش به کمیته مدافعان حقوق بشر ارسال شده است به شرح ذیل میباشد :
طی دهه ها جدایی بحرین از کشور ما خاندان آل خلیفه بر آن حکمرانی کرده و به صورتی نژاد پرستانه و سرکوبگرانه بر آن استیلا داشته اند. دهه هایی که درآن تمام تلاش ممکنه از سوی حاکمان بحرینی صورت گرفته تا با تغییر چگالی جمعیتی ترکیب قومی نژادی آن از ایرانی عرب به سعودی عرب تغییر یابد حدیث غم انگیز و درد ناک کوچاندن ایرانیان و شیعیان بحرین، آنهم در حالیکه نظام جمهوری اسلامی ایران همواره خود را به عنوان مهمترین و بلکه یگانه قدرت بلا منازع منطقه خلیج فارس معرفی میکرده است و متاسفانه در همین حال از امکان حمایت موثر از جمعیت تحت ستم ایرانی تبار بحربن نیز محروم بوده، خود داستانی پر غصه و طولانی است.
آری در این سالیان که متاسفانه سیاست خارجی ایران عملا خدمت موثری به این هموطنان سابق ایرانیان انجام نداده، وحشیانه ترین و شقاوت مندانه ترین رفتار ممکنه از سوی حکومت آل خلیفه با ابشان صورت پذیرفته است!
و در حال حاضر نیز بار دیگر شهروندان تحت ستم این کشور با مطالبه دموکراسی و رفغ آپارتاید سیاسی – اجتماعی به پای خاسته اند، دولت ایران به دلیل کارنامه غیر قابل دفاع خویش در قبال شهروندان خود، امکان دفاع و حمایت از جنبش دموکراسی خواهانه بحرین را از کف خویش برون میبیند.
رویدادهای بحرین و تداوم حضور مردم در مقابل استبداد آل خلیفه میتواند درس عبرتی برای همه نظامهای استبدادی اقتدار گرا باشد چرا که ایستادگی و پافشاری سیل خروشان مردم، سر انجام موانعی که رژیم آل خلیفه در بحرین ایجاد کرده است را کنار میزند و راه را برای قدرت رسیدن حاکمیت تحت اراده عمومی جامعه و خواست شهروندان فراهم سازد.
آن هنگام دور نخواهد بود و کسانیکه هم اینک در مقابل شهروندان بحرینی ایستاده و یا نسبت به خواستهای ایشان سکوت نموده اند را جز روسیاهی باقی نخواهد ماند!
این شرایط البته برای دولتهای غربی به ویژه اتحادیه اروپا و ابالات متحده آمریکا باید مهم و حیاتی ارزیابی شود، چه اگر قدرتهای غربی میتوانند با جنبشهای دموکراسی خواهانه در تونس، مصر و حتی لیبی همراهی کنند، این انتظار میرود که حرکت مردم بحرین نیز مورد حمایت قرار گیرد!
در پایان ما زندانیان سیاسی که خود به جرم دموکراسی خواهی و ایران دوستی در محبس ناعادلانه گرفتاریم، از دولت ایران میخواهیم ابتدا ضمن رعایت و صیانت از حقوق شهروندی در قبال ملت ایران نسبت به پرداخت همه مطالبات به حق ایرانیان اقدام نموده، تمام زندانیان سیاسی را آزاد نماید، سپس با بکارگیری سیایت خارجی فعال و حتی در صورت لزوم مداخله بشر دوستانه درباره بحرین، از جنبش دموکراسی خواهانه این شهروندان سابق که نه از طریق خواست دموکراتیک خویش از مام میهن جدا افتاده اند، اقدام نماید .
***
ابوالفضل عابدینی، شاهین زینعلی، پیمان عارف، حسین رونقی ملکی
***
ماشین سرکوب و یاغی گریهای آل سعود بر علیه مردم منطقه باید مهار شود!
در سال ۱۹۱۵ م بود که دولت بریتانیا با قراردادی منطقه نجد و حجاز را به عبدالعزیز واگذار کرد. از آن پس آل سعودِ کوچیده به منطقه، همچون فاتحانی بیگانه به کمک انگلیسیها و بعدها آمریکا بر ثروت هنگفتِ بر آمده از فروش نفت و درآمد ناشی از حج چنگ انداخت. حاکمان وهابی شبه جزیره، مردمان بومی آن منطقه را که بیشتر مذهب مالیکی و شیعه (۴۰-۳۰%تعداد شیعیان) دارند را از حقوق سیاسی و اجتماعی بی بهره کرده و قیمت بالای نفت و درآمدهای نجومی حج، چنین امکانی و امکان باز تولید مناسبات استبدادی را به این حاکمان بخشیده است. قیمت نفت در مرز صد دلار در نوسان است، و عربستان بطور علنی در حدود ۶ میلیون بشکه در روز نفت تولید میکند که البته مقادیری نیز در خفا و اعلام نشده جهت کنترل قیمت به بازار عرضه میشود. آنها حج را نیز به صورت صنعت توریسم درآورده و علاوه بر آن با کنترل اماکن مقدس مسلمین، شیخیوخیت و زعامتی در قبال دیگر دول عربی برای خود بدست آورده اند و در راستای تثبیت موقعیت خود حرکتهای آزاد یخواهانه منطقه را یا سرکوب میکنند یا در سرکوب آنها شرکت دارند و اجازه رشد و توسعه فکری و فرهنگی را از اهالی سرزمین خود و همسایگانشان، سلب کرده اند. قشون کشی آل سعود به بحرین، نشان داد با پایان عمر صدام حسین آنها کسوت گشاد صدام  را به تن کشیده اند و به جای ادعای ارضی، تفاهم نامه دفاعی با دولت بحرین را دستاویز کرده اند، اما کدام قرارداد دفاعی بین دو کشوریست که در دفاع از حکومتی در برابر مردمش تفسیر شود؟!
با عنایت به روح این مباحث است که میگوییم میبایست جلوی ماشین سرکوب و یاغی گری آل سعود بر علیه مردم منطقه را بست. اگر نمیتوان برای صنعت نفت آن کشور برنامه ای داشت برای مساله حج میتوان راهی یافت. اکنون که آل سعود در قبال مردم منطقه و مقدرات و سرنوشت آنها با بی مسئولیتی کامل به تقویت نظامات استبدادی وابسته میپردازد و دستش علاوه برخون مردمان شیعه سرزمین عربستان به خون پاک اهالی بحرین نیز آغشته شده است آیا میتوان پذیرفت که همچنان اداره اماکن مقدسه اسلامی در اختیار این قبیله فرقه گرا باشد(!؟) انباشت ثروتی عظیم به نفع حکومت استبدادی آیا ظلم به مردمان مظلوم و آزدگان و آزادیخواهان بی دفاع نیست؟ مصرف این ثروت در این مسیر فوق الذکر و یا خاموش کردن هوس خاموش نشدنی سلاطین و فرزندان آنها، در حالیکه مردم منطقه طعم تلخ فقر و کمبود ثروت برای توسعه را میچشند آیا با فلسفه حج که خواهان عظمت مسلمین است میتواند سازگار باشد؟ از اینرو بنظر میرسد مصلحین و آگاهان میبایست با دمیدن روح آگاهی در منطقه، اجازه استمرار تسلط غاصبانه یک قبیله یاغیِ فرقه گرا را از این منطقه مهم سلب کنند و به سمت تشکیل یک شورایی از  تمامی کشورهای اسلامی که بازتابنده تنوع فرهنگی، مذهبی و جمعیتی منطقه باشد، جهت اداره اماکن مقدسه مکه و مدینه حرکت کنند. این شورا علاوه بر اینکه امکان سواستفاده ابزاری در جهت مصالح سیاسی یک حکومت خاص را سلب میکند بلکه میتواند در آمد نجومی برآمده از حج را از طریق تشکیل یک صندوق مشترک، میان کشورهای اسلامی پخش کند. این مطلب مساله ای اساسی برای پرهیز از هبوط در چاه استفاده ابزاری از اعتقادات یک میلیارد و اندی مسلمان است…..
دکترحکمت
پاینده ایران
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست
***
همزمان با روز ملی خلیج فارس صادر شد
بیانیۀ جمعی از دانشگاهیان و فعالان فرهنگی در دفاع از قیام مردم آزادۀ بحرین
به نام خداوند جان و خرد
در تاریخ دیرپای ایران، سرزمین بحرین همیشه پایگاه جنبشهای رهایی بخش و حق طلبانه بوده و صحنه های باشکوهی از نبردهای میهنی، از جنبش ابوسعید گناوه‌ای (سده سوم هجری) تا خیزش علیه استعمار پرتغالیها (سده دهم هجری)، را شاهد بوده است. اما دویست سال است که، در پی تضعیف و تجزیه ایران، این سرزمین در معرض یورش مشترک قدرتهای استعماری بیگانه و خودکامگان دست نشانده منطقه‌ قرار گرفته است. در این مدت جنبشهایی در بحرین شکل گرفت که هر چند همگی به ظاهر سرکوب شده اند اما بسان شعله ای زیر خاکستر بازماندند، به گونه ای که تجزیه برنامه ریزی شده بحرین از ایران در چهل سال پیش و جدا ساختن باشندگانِ بحرین از سرزمین مادری هم نتوانست مانع تلاشِ آنان برای دستیابی به آرمانهایشان شود. با وجود سیاستهای مستمر ایران ستیزانه و حتی ضد بشری حکومت آل خلیفه، هنوز - بر پایه آمارهای رسمی – ده ها هزار نفر از مردم بحرین تابعیت ایرانی خود را نگاه داشته و عده ای بیشتر نیز، هویت و نشان ایرانی دارند و همچون هر آزاد‌ه ای در جهان خواستار احقاق حقوق اولیه خود، از جمله مشارکت در تصمیم گیریها، هستند.
ما امضا کنندگان این بیانیه، به نام اصول حقه آزادی، انسانیت و عدالت – مستند به منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر– ضمن دفاع از قیام اخیر مردم آزاده بحرین خواستار بهره مندی آنان از حقوق شهروندیشان هستیم. ما بر این باوریم که مردم بحرین باید برای حاکمیت بر سرنوشت خود و رفع تبعیض تصمیم گیری کرده و به صورت پیگیرانه در اداره امور خود مشارکت داشته باشند و تأکید داریم بایستی سیاست سرکوب و خشونت علیه مردم بحرین، اعم از شیعه و سنی، متوقف گردد. ما تلاش برای تغییر بافت جمعیتی بحرین، تجاوز آل سعود و اشغال نامشروع این سرزمین، سیاست سرکوبگرانه و میهن فروشانه آل خلیفه و بی توجهی توأم با رضایت دولتمردان و رسانه های غربی را محکوم کرده و از ملت ایران میخواهیم که نسبت به این موضوع حساس بوده و به نام انسانیت و ایران از حقوق شهروندی مردم بحرین حمایت کنند.
کسانی که تا اکنون بیانیه را تأیید کرده اند (به ترتیب الفبا):
بهاره آروین (دانشجوی دکترای علوم سیاسی - دانشگاه تهران)، بهنام آریان فرید (فعال فرهنگی – مشهد)، محمد آقاعلی خانی، حسین آقاعلی خانی، شهرام اباذری، آزاده احسانی (دانشجوی دکترای ایران‌شناسی دانشگاه کنکوردیا - کانادا)، حمید احمدی (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران)، عباس احمدی (دکتری جغرافیای سیاسی – تربیت مدرس)، علی اشرف نظری (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران)، پیمان اسدزاده (دانشجوی ارشد علوم سیاسی- دانشگاه تهران)، توحید افضلی (کارشناس ارشد روابط بین‌الملل - دانشکده روابط بین الملل وزارت خارجه)، هومن اسکندری، علیرضا افشاری محسن انصاری، مهدی الیاسی (روزنامه نگار)، روح‌اله اکرمی (دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی)، حمیدرضا بابایی (دانشجوی دکتری توسعه اجتماعی دانشگاه پوترا)، مینا بابایی (کارشناس ارشد مدیریت توسعه- دانشگاه تهران)، بخشعلی بایراملو (کارشناس ارشد علوم سیاسی - دانشگاه آزاد اسلامی)، عارف برخورداری (دانشجوی دکتری علوم سیاسی - دانشگاه تهران)، مجتبی برزویی (دانشجوی دکتری تاریخ اسلامی – دانشگاه تربیت مدرس)، محمد بقایی (اقبال‌شناس و نویسنده)، تیرداد بنک‌دار (کارشناس ارشد علوم سیاسی- دانشگاه تهران)، محمد بهادری جهرمی (دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه تهران)، بهروز بهزادی (نویسنده و روزنامه نگار)، مجید بهستانی (دانشجوی دکتری دانشگاه تهران)، سعید بهمن پور، دکتر رشا بهمن پور (رئیس مرکز اسلامی لندن)، محمدعلی بهمنی‌قاجار (کارشناس ارشد حقوق بشر - دانشگاه تهران و پژوهشگر تاریخ)، کاوه بیات (نویسنده و پژوهشگر تاریخ معاصر)، روزبه پارساپور (مدیر تارنمای مرکز پژوهش‌های خلیج فارس)، سامره پاریاب (کارشناس ارشد حقوق بشر، صلح و امنیت - دانشکده صلح و روابط بین‌الملل وزارت خارجه)، محمدعلی پرقو (عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز)، شاهین پهنادایان (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد کرج)، منوچهر پیشوا، حمیدرضا پیغمبری (دانشجوی دکتری تاریخ – دانشگاه تهران)، محمود توکلی (پزشک و پژوهشگر)، ماندانا تیشه یار (دکترای روابط بین الملل – دانشگاه جواهر لعل نهرو)، ابراهیم ثقفی‌فر (عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین)، مریم جفرودی (روزنامه‌نگار)، کورش جنتی (روزنامه‌نگار)، صادق جوکار (دانشجوی دکتری روابط بین الملل)، سعید حاجی‌ناصری (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران)، سیدمهدی حسینی (دکتری تاریخ دانشگاه تهران)، لیلا حسینیان (عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور مشکین‌شهر)، کامروز خسروی (دکتری تاریخ- دانشگاه آزاد)، محمدرضا خوبروی پاک (حقوق دتان و پژوهشگر)، یسنا خوش‌فکر (کارشناس موسیقی)، علیرضا خوشنویس (کارشناس ارشد سینما - دانشگاه تهران)، داوود دشتبانی (دانشجوی ارشد تاریخ- دانشگاه تهران)، آرش ذوالقدر (روان‌شناس)، محمدرضا ربانی (کارشناس ارشد علوم سیاسی و روزنامه‌نگار)، محمدعلی رحیمی‌دادگر (کارشناس ارشد مطالعات خاورمیانه- دانشگاه آزاد)، مسعود رضایی، محمد رسولی (وکیل دادگستری)، امیرحسین زمردیان (دانشجوی دکترای دانشگاه پوترا)، زاگرس زند (ایران‌پژوه)، منصور ساعی (پژوهشگر ارتباطات و مدرس دانشگاه)، کاووس سیدامامی (عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق)، سالار سیف‌الدینی (روزنامه‌نگار)، شاهین سپنتا (نویسنده و روزنامه‌نگار)، حسین سلیمی (عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی - پژوهشگر و کارشناس روابط بین‌الملل)، وحید شریعت‌زاده، مهدی شمسایی (فعال فرهنگی و دانشجوی رشته حقوق)، محمد طاهری‌خسروشاهی (کارشناس ارشد ادبیات و زبان فارسی- دانشگاه تبریز)، سینا صابریان (کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی)، علیرضا صادقی (دبیر انجمن خشت خام یزد)، ویدا صارمی (مدیر ماهنامه‌ی خواندنی)، بهرنگ صدیقی (دکتری جامعه شناسی - عضو هیات علمی دانشگاه)، مسعود صفاریان، کامیار عابدی (پژوهشگر و منتقد ادبی)، ابراهیم عبدالله‌زاده (کارشناس ارتباطات و فعال فرهنگی)، عطاالله عبدی (دکتری جغرافیای سیاسی – تربیت مدرس)، مهدی عطاران (پژوهشگر و کارشناس ارشد علوم سیاسی - دانشگاه تهران)، محمدرضا عظیمی (کارشناس ارشد حقوق بشر، وکیل پایه یک دادگستری)، عقاب علی‌احمدی (روزنامه‌نگار)، علی علی‌بابایی (دانشجوی دکتری تاریخ - دانشگاه تهران)، کورش علی‌رضایی (کارشناس ارشد شهرسازی - دانشگاه تهران)، سلمان عمرانی (دکترای حقوق جزا - دانشگاه تربیت مدرس)، ابوالقاسم غلامحیدر (مدیر خانه‌ی جوان شوشتر)، حبیب‌الله فاضلی (دانشجوی دکتری علوم سیاسی- دانشگاه تهران)، محمد فتحی (دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین‌الملل – دانشگاه علوم اسلامی رضوی)، محمد فتحی )کارشناس ارشد حقوق بین‌الملل – دانشگاه مشهد)، روح‌اله فتن (کارشناس ارشد مطالعات منطقه ای از دانشکده وزارت خارجه)، علی فرهمندی (خبرنگار)، نوبان فشندی (دکترای حقوق بین الملل – دانشگاه شهید بهشتی)، سیدمهدی فقیه (پژوهشگر و کارشناس ارشد علوم سیاسی- دانشگاه تهران)، اکبر فهیمی، سورنا فیروزی (کارشناس ارشد ژنتیک و پژوهشگر تاریخ)، سعید فیروزی، محسن قاسمی (دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی- شهید بهشتی)، محسن قاسمی‌شاد (مدیر تارنمای ایران‌بوم)، مروارید قدیری، علی قربان‌پور (دکترای علوم سیاسی – دانشگاه تهران)، حامد کاظم‌زاده (کارشناس ارشد مطالعات قفقاز و آسیای میانه - دانشگاه تهران)، حجت کاظمی (دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران)، مراد کاویانی (عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم)، جهانگیر کرمی (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران)، حجت کلاشی (کارشناس ارشد علوم سیاسی- علوم تحقیقات)، الهه کولایی (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران)، کاظم کوهی (دکترای حقوق جزا - تربیت مدرس)، مجتبی گهستونی (روزنامه‌نگار)، پیروز مجتهدزاده (عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس)، شهلا محلاتی، جلال محمدی (نویسنده و روزنامه‌نگار- تبریز )، محمدتقی محمدی، امین محمودی (دبیر کانون بیستون)، سارا مذهبی (دکترای علوم سیاسی - دانشگاه تهران)، عبدالله مرادعلی‌بیگی (مدیرمسئول انتشارات سمرقند)، فهیم مصطفی‌زاده (دانشجویی دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی- دانشگاه آزاد)، مجتبی مقصودی (نویسنده و پژوهشگر)، سیدمحمد موسوی (عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور بیله‌سوار)، فیروز منصوری (پژوهشگر تاریخ)، یاسر موحدفرد (دبیرکل بنیاد فردوسی)، میثم موحدفرد (دبیر انجمن پاسداشت مفاخر)، الهه معروضی (پزشک)، محسن مردعلی (کارشناس ارشد مدیریت- دانشگاه تهران)، منصور منافی (کارشناس ارشد حقوق بین الملل از دانشگاه تهران)، داوود میرمحمدی (دکترای جامعه شناسی، نویسنده و پژوهشگر)، علیرضا هادیان (دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین‌الملل – دانشگاه اصفهان)، ناصر همرنگ (نویسنده و روزنامه‌نگار - اردبیل)، احسان هوشمند (نویسنده و پژوهشگر)، رضا نصیری‌حامد (دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه تهران)، مهرنوش نجفی‌راغب (کارشناس ارشد حقوق بین‌الملل و وکیل دادگستری)، فرهاد نوایی پاطاوه (دانشجوی دکتری دانشگاه شهررضا)، نوری‌نیا حسین (عضو هیأت علمی جهاددانشگاهی)، رحیم نیکبخت (عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز)، احمد نقیب‌زاده (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران)، مریم نظامی (دانشجوی دکتری مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران)، رضا نیکپور (دبیر دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران)
***
پان ایرانیسم چیست و چه میگوید
واژه پان ايرانيسم براى نخستين بار پیرامون سال ١٣٠۵ خورشيدى از سوی دکتر محمود افشار يزدى در مجله کابل بکار برده شد. در اين نوشته، دکتر افشار يزدى از هماهنگی و اتحاد ميان ايران و افغانستان سخن گفته و سختىهایی را که در این راه میدید بازگو کرده بود. اين کهنترين کاربرد واژه پان ايرانيسم است که از آن آگاهى داريم.  پا‌ن ايرانيسم، بمانند هر مقولهٴ اجتماعى-‌ سياسى ديگر، از ديدگاه هاى گوناگون تعريفهاى گوناگونى دارد.  ما اينجا به دو تعريف زير بسنده خواهيم کرد.
پان‌ايرانيسم از ديدگاه دکتر محمود افشاريزدى
پان‌ايرانيسم در نظر من بايد "ايده‌آل" و هدف اشتراک مساعى تمام ساکنين قلمرو زبان فارسى باشد در حفظ زبان و ادبيات مشترک باستانى.  منظورم اتحاد کليه ايرانی‌نژادان - فارس‌ها، افغان‌ها، آذری‌ها، کردها، بلوچ‌ها، تاجيک‌ها و غيره - است براى حفظ و احترام تاريخ چند هزار سال مشترک و زبان ادبى و ادبيات مشترک.  هيچ وقت عقلاى ايران انديشه  اينکه به خاک کشورهاى ديگر تجاوز کنند را در مخيله خود نداشته‌اند.  هميشه حرف اين بوده است که ما بايد از لحاظ ارضى وضع کنونى خود را نگاه داريم و استوار کنيم.
پان‌ايرانيسم ما بايد جنبه دفاعى و فرهنگى داشته باشد نه تهاجمى.  به اين معنى که در برابر "پان"هاى ديگر، مانند پان‌تورانيسم يا پان‌عربيسم که قصد تجاوز از حدود ارضى خود دارند، مقاومت داشته باشيم. (۱)
 پان‌ايرانيسم از ديدگاه حزب پان‌ايرانيست
پان‌ايرانيسم وحدت و هماهنگى همهٴ تيره‌هاى ايرانى است در جهت استقرار حاکميت ملت ايران.
ملت بزرگ ايران داراى يک وطن، يک تاريخ، يک فرهنگ، و آداب و رسوم می‌باشد.  پراکندگى، تفرقه و تشتت، و وضع کنونى به ملت ايران تحميل شده است. پان‌ايرانيسم نهضت وحدت طلب ملت ايران است.  پان‌ايرانيسم جنبشى است سازنده و خلاق.  نظامى است نوين بر اساس هدف‌هاى پرفروز تاريخ ايرانزمين.  پان‌ايرانيسم راهى است براى ملت ايران براى رهايى و وحدت. (٢)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(۱)  افغان‌نامه، دکتر محمود افشار يزدى، جلد سوم، چاپ تهران، ١٣۶١ خورشيدى، صفحات ۴٧۵ تا  ۴٨٢
(۲) برگرفته از " ضد استعمار " نشریه داخلی حزب پان ایرانیست ، سال دوم ، شماره ١٣ ، فروردین  ١٣٧٨
***
پان ایرانیست‌های دربند را آزاد کنید.
زندانیان سیاسی را آزاد کنید.
***
به سرویس رایگان وبگاه میهن دوستان ایران بپیوندید و مطالب میهن دوستانه ی خود  را در آن منتشر کنید این تارنما امکان انتشار مطالب را یه صورت ایمن برای شما فراهم می کند:
 تارنمای هواداران پان ایرانیسم:
تارنمای نامه پان ایرانیسم
فیسبوک هواداران پان ایرانیسم:
 تارنمای حزب پان ایرانیست:
تارنمای سازمان جوانان حزب پان ایرانیست:
 تارنمای تريبون آزاد پان ايرانيست در خوزستان:
کانال یوتیوب حزب پان ایرانیست
فیسبوک حزب پان ایرانیست:
حزب پان ایرانیست
همبستگی‌ ملی‌ . یکپارچگی ایران . حاکمیت ملت
هم میهن گرامی‌: برای ایرانی یکپارچه، آزاد، آباد، سربلند و دمکرات با حاکمیت ملت به ما بپیوندید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سروده زیبای درجای جای خاک وطن فر ایزدیست از سرور ر (پ) طلایی

درجای جای خاک وطن فر ایزدیست باشد که یادمان نرود نیک نامی اش ایران به بارگاه فلک فخر میدهد من وارث تمامی فرهنگ مانی اش جمعی به نام شیخ ریاکا...